Tokyolu yıllar

Herkesin ayağında tokyo var! Gerçekten 60′ lı yıllar, daha önce kadınlar tahta takunya giyerdi denize giderken! Önce kollarına taktıkları sepetlerde sonra da üstü tezgah olan arabalarda numara numara takunya olurdu. Ancak takunyaların üstü çakılı değildPhotoi. Elinde olan hazır renk ve modellerden seçtirip, satıcı beğendiğini takunyanın gövdesinin iki yanına çiiyle çakar sonra da kabara denilen döşemecilikte de kullanılan büyük başlı çivileri de hemen yanına çakarak öteki çivilerin çirkinliğini gizlerlerdi. Sonra bu tokyo ginza diye üste çapraz (x) bütün plastik, altı da bir nevi sertleştirilmiş sünger olan terlikler çıktı. (X ) in her kolunun ucunda mantar gibi çıkıntılar vardı ve bu çıkıntılar terliğin önünde 2’si bi tarafta , 2’si de diğer tarafta karşılıklı olararak açılmış deliklerden geçerek tabana terlik atkısını bağlıyorlardı. Artık denize giderken herkes tokyo giyiyordu. Ama ıslakken çok kayardı ve ayak dönüp mantar gibi olan bağlantıyı kopardığı için kopuk terlikle garip garip yürümeye çalışanlar da çok olurdu! Ayrıca bunların hepsi aynı model ve renk olduğu için çok da karışırdı, birbirlerininkini giyip gidenler oludu. Benimki daha yeni yüzlüydü ya da daha temizdi, bunlar benim olamaz gibi iddialar olurdu insanların arasında. Sonra kadınlar için topuk kısmını biraz yükselterek yani dolgu topukşu yaparak erkeklerinkinden ayırdılar, hatta daha sonra tabanı renkli, çizgili falan da yapıp şıklaştırdılar. Günümüzde hala onların gelişmiş versiyonlarını görmekteyiz. Tabi tokyonun hemen çıkan bir başka modeli de o zamanlar daha çok genç kızların giydiği parmak arası olanlarıydı. Aslında sanırım esas tokyo da onlardı, adını japon geyşalar giydiğinden almış olmalıydı çapraz atkı da orada var mıydı yoksa bizimkiler mi geliştirdi bilmiyorum! Ancak tokyolar eşitlikçiydi, zengin fakir ayırt etmeden herkesin giydiği, giyebildiği bir terlikti. 🙂 Hani çok pahalli olup çakması falan yapılan bir şey değildi şimdilerde olduğu gibi!
Bir fotoğraf insana neler hatırlatıyor.insanı nerelere götürüyor, hey gidi günler, çocukluğum hey. 🙂

Nur Çakmak

28.09.2014

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Blue Captcha Image
Refresh

*